چهارشنبه ۰۲ اسفند ۰۲ ۰۹:۵۸ ۱۵۹ بازديد
بیماری لگ کالو پرتس چیست و چطور معالجه میگردد؟
بیماری لگ کالو پرتس چیست؟
بیماری لگ کالو پرتس (LCPD) عارضه‌ای میباشد که در آن خونرسانی به استخوانی در کامل ران مختل می شود. کامل ران مفصلی توپی (گوی و ظرف‌ای) میباشد. بخش «توپی» استخوان بلند پا در نقطه‌ای که درون «پیاله‌ٔ» استخوان ران جا می گیرد، پایین تأثیر این بیماری قرار میگیرد. در بعضا مفاد ممکن میباشد هر دو کامل ران سرگرم متخصص اطفال خواهد شد.
هیچ‌کس نمی‌داند چه چیزی منجر این ایراد می شود، البته با سپری شد مجال کمبود خون می تواند استخوان را تضعیف و احتمال شکستن یا این که جراحت آن را بیشتر نماید. خوشبختانه، خونرسانی معمولاً خودبه‌خویش به حیطه برمی‌خواهد شد و استخوان به صورت معمول بعد از حدود 18 تا 36 ماه بهبود می یابد. بیشتر نوباوه‌ها در گیر هیچ ناتوانی و نادر‌توانی وقت گیر‌مدتی نمی شوند.
بیماری لگ کالو پرتس در پسران چهار موازی بیشتر از دختران شایع میباشد و معمولاً در نوپا‌های فی مابین سن چهار تا 9 سال چشم میشود. این بیماری همینطور در کودک‌هایی که قدی کوتاه‌خیس از میانگین دارا‌هستند و استخوان‌های آن‌ها به سنشان نسبتاً نارس میباشد، سرایت بیشتری دارااست.
علائم لگ کالو پرتس چیست؟
این عارضه سبب لنگیدن طفل شود. وی همینطور ممکن میباشد از درد در حوزه‌‌ٔ کامل ران، کشاله ران یا این که جلوی ران گلایه نماید، یا این که ممکن میباشد لنگیدن دردی نداشته باشد و وی هیچ شکایتی نداشته باشد.
برخلاف علائم زخم مفصلی ساده که به صورت ناگهانی ظواهر میشوند، علائم این عارضه معمولاً به‌تدریج بروز می‌نمایند. در حالتی که متوجه شدید طفل شما بیش تر از یک سری روز میباشد که می‌لنگد، با پزشکش تماس حاصل نمایید.
بیماری لگ کالو پرتس چطور معالجه می گردد؟
چنانچه دکتر دارای تخصص اطفال مشکوک به‌این بیماری باشد، اورا معاینه‌ٔ فیزیکی می‌نماید و درخواست عکس‌برداری از کامل خواهد کرد. زمانی که دکتر تشخیص بیماری لگ کالو پرتس را تأیید کرد، احتمالاً فرزندتان را به یک کارشناس ارتوپدی، یعنی دکتر معالج استخوان ارجاع میدهد که با اعتنا به سن نوباوه و واحد سنجش زخم به استخوان، گزینش می‌نماید که چه نوع درمانی مطلوب میباشد. اگرچه استخوان در غایت به خودی خویش بهبود می یابد، البته پزشک معالج ممکن میباشد برای دوری از تغییر‌و تحول صورت مستمر استخوان یا این که آرتریت، معالجه را سفارش نماید.
برخی از نوپا‌ها تنها به پیگیری ظریف و مشاهده نیاز دارا‌هستند. بعضا مجبورند عمل‌های خویش را محصور نمایند. برخی از آن‌ها بایستی تا‌زمانی‌که استخوان بهبود یابد بریس بپوشند یا این که استخوان را گچ بگیرند. آنهایی که آیتم شدیدی از بیماری را دارا هستند، برای ثبت استخوان یا این که اصلاح هر سیرتکامل بدشکلی آن نیاز به جراحی دارا هستند. هرچه نوپا خرد‌خیس باشد، احتمال نیاز به معالجه یا این که زخم به کامل کمتر میباشد. همینطور میتوانید برای التیام درد به بچه خویش و طبق امر پزشکش، مسکن‌های منحصربه‌فرد خردسالان بدهید.
مونونوکلئوز چیست و چطور معالجه می گردد؟
نوپا نوپای اینجانب گلودرد و ورم غدد دارااست. آیا می شود مونونوکلئوز داشته باشد؟ آری، ممکن میباشد، هرچند احتمال آن نادر میباشد. درین مقاله با علائم مونونوکلئوز، کارداران ایجادکنندهٔ آن، معالجه و پیشگیری از مونونوکلئوز آشنا گردید.
مونونوکلئوز
مونونوکلئوز عفونی (Infectious mononucleosis) که با تیتر مونو یا این که «بیماری بوسیدن» نیز شناخته می گردد، زیرا از روش بزاق منتقل می گردد، بیشتر در نوجوان ها و بزرگسالان جوان چشم میگردد. مونونوکلئوز معمولاً بوسیله ویروس اپشتین-توشه Epstein-Barr و به اختصار EBV و گاهی سیتومگالوویروس (CMV) تولید می شود.
با این اکنون، قابلیت و امکان ابتلا به مونو برای یک بچه خردسال وجود دارااست. برای مثال، از روش استکان یا این که قاشق خواهر یا این که اخوی، لوازم‌بازی یک بچه دیگر، یا این که ماچ و بوسه‌ٔ یک خویشاوند کریم و مهربان که ناقل ویروس میباشد.
علائم مونونوکلئوز
علائم مونو معمولاً تا چهار تا شش هفته بعداز قرارگیری در معرض ویروس ظواهر نمیشوند. در شرایطی‌که نوپا نوپای شما مونو داشته باشد، علائم وی احتمالاً مشابه علائم سرما خوردگی یا این که آنفلوانزا و اکثر اوقات مشتمل بر مورد ها تحت میباشد:
گلودرد
غدد متورم؛ در گردن و احتمالاً در کشالهٔ ران و پایین بغل
تب
راش پوستی
زمانی که خردسالان والا‌خیس مبتلا مونو میشوند، علائم آنان اکثر اوقات مشتمل بر شم خستگی و ضعف میباشد و شاید سردرد، تلف کردن اشتها و ورم طحال داشته باشند. «مزیت» ابتلا به مونو در سن تحت این میباشد که هرچه طفل خردسال‌خیس باشد، احتمالاً علائم وی شدت کمتری داراست. در واقعیت، خردسالان ذیل یک سال و نوپا‌های خردسال دچار معمولاً علائم خفیفی دارا‌هستند یا این که هیچ علائمی ندارند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر