تب و عفونت تنفسی فوقانی در خردسال ها

تب و عفونت تنفسی فوقانی در خردسال ها
در عفونت ها تب خویش یک وسیله دفاعی تن میباشد و تن با بالا بردن دمای باطن می‌کوشد قضیه را برای پرورش استدلال بیماری نامساعد نماید و بهبودی را تسریع و ایمنی متخصص اطفال  را تقویت کند.

ولی در ارتباط این نماد، کنار داخل شدن با پدر و مادر ایراد ترین نصیب معالجه میباشد. چون راحت ترین، موثرترین و ارزان ترین وسیله کاهش دادن تب، کاهش دادن دمای پیرامون تن طفل یا این که به عبارت دیگر خنک کردن بچه میباشد. البته قبولاندن این معالجه به پدر و مادر و ملازمان بسیار ایراد و گاه غیرممکن میباشد! از دید سنتی، خانواده ها تن نوباوه را به هر علتی که مریض گردیده باشد، در معرض گرمای بیش تر از حد قرار میدهند و در قبال تاکید ما که بایستی تن نوباوه را خنک فرمائید عذر و بهانه می‌آورند که سوز و سرما می‌خورد و با هیچ توضیح و دلیلی تحت توشه این قسمت از معالجه نمی فرآیند.

این اعتقاد چنان در ذهن عموم جا داراست که حتی قبولاندن آن به نزدیکان و دور و بری ها خودمان با برخورد منفی و شدید مواجه می‌شود. گاهی حتی او‌لین معترض به دور اندیشی لخت کردن نوباوه برای زیر آوردن تب، همسرمان میباشد.

حتی خانواده هایی هم که فرزندانشان تا قبل از این با تب، در گیر تشنج گردیده نیز از خنک کردن تن نوپا تب دارشان هنوز پرهیز می نمایند. با دقت به‌این نکات، به کارگیری از این داروی انتخابی ابتدا که به عبارتی تب بر باشد به نحو اثر گذار کم کم ممکن می گردد و لذا مجبور بایستی پرتو درمانی کنیم. دراین مورد خواهیم توانست از استامینوفن (هر 4 تا 6 ساعت) یا این که فارغ از بروفن (هر 6 ساعت) به کار گیری کنیم.

از نکات لازم به ذکر در زمینه‌ی کودک ها تب دار آن میباشد که در اکثری از مواقع با خنک کردن تن، بچه در گیر لرز می گردد و حرکات ریز و مکرر زنخدان و دست و پا برای والدینی که بچه در گیر به تشنج داشته اند، تداعی کننده تشنج میباشد.

این حرکات همپا با شم سرمای شدید در نوپا، همراهانش را غمگین و معترض می نماید. درین مواقع نوشانیدن یک فنجان شیر داغ و یا این که دمنوش داغ به طفل، در بدنش ساخت و ساز احساس گرما کرده و شم سرمای کاذب را از دربین میبرد. یکی معالجه های مفید و عملی در اینگونه مواقعی پاشویه دادن با آب گرم میباشد. یعنی حوله ای به اندازه ای که تا نوک یه خرده انگشتان پای نوباوه را با آبی‌رنگ که تماما گرم میباشد تر نمایند و روی پای نوباوه بکشند و با پایین آمدن گرمای آب این شغل را تکرار نمایند. اجرا پاشویه بدین طریق به مقطع نیم ساعت سبب کاهش تب میگردد و حس سرمای تن نوپا را نیز برطرف می نماید. اما در سرما خوردگی بسیار بعید میباشد که تب به چنان شدتی رسد که اینگونه معالجه هایی مایحتاج باشد.

نوشاندن مایعات فراوان به نوباوه تب دار نیز قسمت مهمی از معالجه به حساب آورده می شود.

سرفه: غالبا گلایه اساسی میباشد. دارو های ضد سرفه فراوان می‌باشند ولی اثر آنان بر بدون صدا کردن سرفه های شیرخواران به طور کامل آیتم پرسش میباشد و مراجع مختلف عموما ترکیبات ضد سرفه را در‌این سنین بی تاثیر و حتی ممنوع میدانند. با این اکنون هیچ پزشکی نمی تواند در قبال شیرخواری که بی وقفه سرفه می نماید و گاه در تاثیر سرفه های مکرر مبتلا استفراغ هم میگردد، بی توجه ما‌نده و از تجویز دارو جلوگیری نماید. لذا ناگزیر می بایست از در بین دارو های رنگارنگ و ضد سرفه، یکی از را گزینش کرد. عالی میباشد دارویی را برگزید که ترکیبی از چندین نوع ماده موثره نباشد. خواب آور نباشد و در عین درحال حاضر سبب موقعیت تحریکی و بی قراری طفل هم نشود. کمترین عوارض جانبی را داشته باشد و مسافت دوز توکسیک آن از دوز درمانی زیاد باشد.

آبریزش بینی: ترکیبات آنتی هیستامین در معالجه آبریزش بینی موثرند البته به طور تقریب همه سبب ساز خواب آلودگی میگردند و نظارت تظاهرات سیستمیک عفونت های تنفسی فوقانی را اختلال خیس می نماید. کتاب ها مرجع، معالجه موضعی این ایراد را با به کارگیری از قطره ها و اسپری های بینی بیشتر پیشنهاد میکنند. نوع انتخابی دارو و غلظت آن بایستی متناسب با سن و وزن طفل باشد. این سیرتکامل فراورده ها را نباید بیش تر از 3 تا 4 روز بهره مند شد.

تجویز آنتی بیوتیک: واضح میباشد که آنتی بیوتیک ها در معالجه عفونت های ویروسی نقشی ندارند و تجویز آنان بازدارنده بروز عفونت های باکتریال ثانویه نمیشود. ولی در شغل کمتر بیماری را پیدا می‌کنیم که در بسته داروهایش چندین آنتی بیوتیک مو جود نباشد. ولی خوشبختانه واژه و کلمه ویروس چندی میباشد که در فرهنگ وتمدن پزشکی عموم جا گشوده کرده و اینگونه هویتی را به رسمیت می‌شناسند و این توضیح که عفونت نوباوه ویروسی میباشد و احتیاج به آنتی بیوتیک ندارد را می پذیرند. ولی این نکته کلیه بیماران را در بر نمی گیرد و حتی گروهی با اصرار هر چه مجموع خواستار آمپول میباشند و التماس می نمایند که در صورتیکه هم گردیده صرفا یک آمپول برای بیمارشان تجویز کنیم و مدعا اند که خویش، هم اکنون کودکشان را عالی می‌دانند و تا آمپول نزند بهتر نمیشود.

در معالجه عفونت های تنفسی بایستی مطلقا ارتفاع و مقطع معالجه را انتخاب کرد و به مریض یادآور شد که گذر از چالش بیماری ممکن میباشد 5 تا 7 روز ارتفاع بکشد و می بایست یادآور شد که انتظار اعجاز از دارو ها نداشته باشند و شایسته ترین معالجه، طاقت و شکیبایی و گذر مجال میباشد.